Java tour

Eindelijk wat tijd om uit te blazen. Na ruim twee weken zijn we bijna aan onze tijd in Indonesië. Aan de datum van mijn vorige verhaal zag ik dat het precies twee geleden is dat we uit Jakarta vertrokken naar de binnenlanden van Java. Plots besef ik me ook dat de afgelopen twee weken echt in sneltreinvaart zijn verlopen. Ruim de helft van de dagen onderweg en de andere dagen bezig met locaties bezichtigen.

Van alle dingen die we tegen zijn gekomen zijn er wel een aantal die heel erg mooi waren. De Kawah Ijen vulkaan was misschien wel het meest bijzonder. Deze vulkaan bezochten we als onderdeel van een driedaagse trip van Yogyakarta naar Bali. Overdag reizen en 's nachts vroeg opstaan om zowel de Bromo (nacht 1) als de Ijen (nacht 2) te beklimmen. Op de Bromo zat het weer niet mee, maar de blik in de rokende krater was oppermachtig.

De Ijen is een veel minder bezochte vulkaan, maar heeft enige bekendheid door de Human Planet serie van de BBC. De plaatselijke bevolking mijnt hier namelijk het sulfur uit de krater onder zware omstandigheden. Slechte lucht en lasten tot 80kg die ze uit de krater omhoog sjouwen en vervolgens naar beneden. Recent hebben ze hier blauw vuur ontdekt, dat namelijk allleen 's nachts te zien is. Niemand kwam daar 's nachts. Wij stonden dus om 1 uur op om de vulkaan te beklimmen en werden daarvoor beloont met het blue fire, zonsopgang vanaf de vulkaan en de indrukwekkende werk van de sulfurmijners.

Onderweg hebben we uiteraard veel historische en culturele plaatsen bezocht. Tegenwoordig is de bevolking op Java bijna volledig moslim maar op veel plaatsen staan de oude boedhistische tempels nog. Wij hadden bij toeval de route gekozen waar de tempels steeds indrukwekkender werden. (1) Dieng plateau - Aardappels, ruïnes, zonsopgang, vulkaanmeren (2) Borobodur- Massatoerisme, 1 hoge tempel, prachtig uitzicht, door Nederland gerestaureerd (3) Prambanan - Naast Yogya, op scooters heen gereden, mooiste locatie en veel verschillende tempels.

Hoewel Java heel erg mooi is waren er ook wat mindere onderdelen. Zo raak je ontzettend vermoeid van Indo's die je ongevraagd constant van alles komen aanbieden op een agressieve manier. Het zijn ook constant dezelfde dingen, transport, trips (drugs en dagtochten) en toeristische prullaria. Op Java kwam dat al ons de keel uit, gelukkig was dat in Bali slechts tien keer zo erg. Een ander deel is dat je iedere keer genaaid voelt waar je bij staat. Buitenlandse toeristen betalen vaak letterlijk tien keer zoveel om ergens naar binnen te mogen, 20.000 om 200.000 rupiah. Dan hebben we nog steeds maar over 1,25 en 12,50, maar dit is gewoon storend. Ook is alles nep, er is vaak een betrouwbaar iets (Bluebirdtaxi group) en dan kopieert iedereen dat, duizend blauwe taxi met ook een vogel er op gezien die net even wat anders was. In het begin denk je nog ach, wat kan het voor kwaad, maar je wordt toch gewoon weer genaaid, en dat is ergerlijk, en iets wat we niet eerder tegenkwamen op onze reis.

Een ander fenomeen wat wij niet kennen is dat het geluk brengt om met knappen en exotische mensen op de foto gegaan. Iedereen die mijn blog over lange blonde god heeft gelezen kan die situatie nu plaatsen in Indonesië. Maar dan met de onbeschoftheid dat je hier niets gevraagd wordt of dat het geen inbreuk maakt op je persoon. De 1000ste keer dat iemand een camera voor je gezicht houd is gewoon niet leuk meer. Ook niet als er een rij vormt op de Borobodur omdat mensen met Arnold en mij op de foto wouden ipv de tempel zelf. Als we daar geld hadden gevraagd hadden we onze hele reis terug kunnen verdienen.

Conclusie van Java is dat ik er geweest ben, het heel erg mooi was en ontzettend genoten heb van de gastvrijheid en het eten in homestays, maar dat ik er pas weer terug wil komen als dit land een stukje verder in zijn ontwikkeling is, en met name al die vervelende aspecten zijn verdwenen. Want Java onderscheid zich niet van de andere dingen die we tot nu toe gezien hebben.